Sinds woensdag 21 februari heb ik mijn eerste – zij het nog schuchtere - stap gezet van jogger naar plogger. ‘Plogging’ is een fenomeen dat samen met een ijskoude noorderwind is overgewaaid uit het Hoge –hoe kan het ook anders – Noorden. Het is een combinatie van jogging en het Zweedse woord ‘plocka’, wat ‘oprapen’ of ‘verzamelen’ betekent. Een plogger is dus een jogger die het zwerfvuil dat hij al lopend tegenkomt opraapt, met zich meeneemt, en uiteindelijk deponeert in een vuilnisbak. Hierdoor is plogging niet alleen uitstekend voor je conditie, het levert ook nettere straten, velden en bossen op. De pure ecosporter geboren. Mooi, niet?
En toch... Andermans zwerfvuil opruimen? Hm… Je moet wel over een drempel.
Het lezen van het boek ‘Legacy’ van James Kerr heeft me het beslissend zetje gegeven om toch maar over die drempel te komen. De auteur dompelde zich wekenlang onder in het reilen en zeilen van het meest succesvolle sportteam ter wereld, de legendarische All Blacks uit Nieuw-Zeeland. Kerr wou weten hoe dit team er keer op keer in slaagde om aan de absolute top te blijven, en hij ging daarom op zoek naar de geheimen van dit haast ononderbroken succes. Uiteindelijk levert ‘Legacy’ 15 krachtige, relevante en praktische lessen op voor effectief leiderschap.
De allereerste les? Nederigheid is de hoeksteen van karakter en van succes. Voel je nooit te groot om de kleine dingen te doen die moeten gedaan worden. Voor alle All Blacks geldt ‘Sweep the sheds’. Zelfs na hun grootste overwinningen ruimen de superstars zelf hun kleedruimte op. Komt dit niet ergens in de buurt van plogging?
En zo ga ik het engagement aan om wekelijks een keer te ploggen, telkens weer op een ander loopparcours. Ik hoop al heel vlug collega-ploggers tegen te komen. Misschien kunnen we wel zo wel zorgen voor mentaliteitswijzinging bij vuil achterlatende wandelaars, fietsers en joggers. Na verloop van tijd kunnen we onze vuilzak dan weer thuis laten. Een weer gewoon gaan joggen.
